از عبدالعظیم چه می دانی جز آنکه نواده حسن بن علی(ع)است؟ بیا با هم برویم به وادی محبت او.امروز میلادش است .بیا به بارگاهش رویم،هرچند سیه چرده و دل مرده ایم.اما آتش عشقی به جانمان افتاده،وارثان مینو اینانند،باقی همه هیچ است.جانا…اگر تو هم دلت گرفته بدان دستهای عبدالعظیم باز است تا به آرامشی از جنس دریا رسی.امروز در حرمش نور انباشته است و نعمتها مهیاست و بر لبها دعا.بیا به سقاخانه دل رویم.رها کنیم هر آنکه رهایمان کرد،عبدالعظیم سامان است و پناه و منتظر است تا ضریحش را آشنا کند با این صورت خیس از اشک و مرهم بگذارد بر زخمهای جانمان.حرم کبوتر سپیدی که ما را از فرو افتادن می رهاند و از پرتگاه های هول انگیز نجاتمان می دهد.مهربانم !!بیا برویم و بار شفاعت بگیریم ،هرچند شبنم شرم به پیشانی داریم،اما او ما را به لبخندی ملیح میهمان کرده تا اوج بی نهایت…
«به قلم خانم دکتر سمیرا شیخ علیا لواسانی»