تقدیم به ابر مردان سرزمینم ایران به مناسبت هفته نیروی انتظامی ؛ حکم تو دریاست جوانمرد!تو خطر را همراه خود کردی!با یک تیغ و هزار چشم.آمدی تا آخر مرد شدن بازی کنی .پس دست اهل ظلم را قلم کن.پریشانی و بی سر و سامانی و آشفته حالی تو را به جان میخرم،وقتی زمین و آسمان در خواب بودند ،حتی وقتی عقربه ها هم تنبل و خسته بودند ،شمایان بیدار بودید،تا ما بیاساییم.دستان معجزه گر…شهری آرام…کودکی با لبخند خوابیده و زنی که در نبود همسرش در سایه اقتدار شما پنجره را باز میگذارد تا نور مهتاب بر فرش اتاقش بتابد و دخترکهایی که می چرخند و دور می‌زنند ،با خیالی آسوده از اینکه چشمی مراقب آنهاست…آی قهرمان؛از خانه ی امنی که برایمان ساختید سپاس.شعری یادم می آید و بلند بلند می خوانم؛«بردند به کام مرگ آرش ها را…کشتند سپیده دم سیاوش ها را…حتی در خواب هم نخواهند شنید…آتشکده ها صدای آتش ها را…»ریسمان دلت ضخیم باد مرد قانون.من حتی در تند باد حادثه ها نخ دلم را به تو می سپارم و خدا را شاکرم که می توانم فارغ از تمام دغدغه‌ها آزاد و در امنیت، اینجا زندگی کنم.من تار و پود دلم را گره می زنم به قدرت شما…شش دانگ جهان عرصه ی موفقیت شمایان باد ای قهرمانان…
به قلم سرکار خانم دکتر سمیرا شیخ علیا لواسانی