حضرت ثامن الحجج امام رضا(ع) هشتمین امام معصوم شیعیان هستند که در ۱۱ ذی القعده ۱۴۸ هجری قمری در مدینه به دنیا آمدند. پدر بزرگوارشان امام موسی بن جعفر(ع) و مادرشان نجمه خاتون است. کنیه آن حضرت(ع) ابوالحسن و القاب شریف‌شان رضا، صابر، رضی، وفی، فاضل و صدیق است.
امام رضا علیه‌السلام در سن ۳۵ سالگی پس از شهادت پدرشان امام موسی‌کاظم(ع) به مقام امامت شیعیان نایل آمدند که تقارن آن با خلافت مأمون فصل تازه‌ای در زندگانی امام رئوف(ع) آغاز کرد؛ سال‌هایی که با اندوه و ناملایمات بسیار برای آن امام(ع) همراه بود.
گفتنی است؛ از روز اول ماه ذی‌القعده یعنی ولادت حضرت معصومه(س) تا ولادت امام هشتم شیعیان دهه کرامت نامگذاری شده است.
حضرت امام رضا (ع) پسر امام موسی کاظم (ع) و بانو نجمه خاتون است. وی امام هشتم شیعیان می باشد. او یکی از محبوب ترین معصومین در میان ایرانیان است. ولادت امام رضا (ع) را برخی از معصومان پیش از وی، پیش‌گویی کرده و به آن بشارت داده بودند. از امام صادق (ع) در این باره احادیثی نقل شده است. از جمله عبدالله بن فضل هاشمی روایت کرده است که: مردی از اهالی طوس در محضر امام جعفرصادق (ع) نشسته بود و آن حضرت به وی فرمود: “بزودی از صلب فرزندم موسی، مردی به دنیا می آید که مورد خشنودی خداوند سبحان در آسمان و خرسندی بندگانش در زمین خواهد بود. در سرزمین شما از روی ستم و دشمنی مسموم و کشته می گردد و در همان جا غریبانه به خاک سپرده می شود. آگاه باش! هر کسی وی را در غربتش زیارت کند و بداند که او امام و پیشوای شیعیان پس از پدرش بوده و از جانب خداوند متعال مفترض الطاعه (کسی که اطاعت او واجب شده است) می باشد، همانند کسی است که رسول خدا(ص) را زیارت کرده باشد.”